Essay on the Unforgettable Day in My Life in Marathi: माझ्या छोट्याश्या आयुष्यात, एक असा प्रसंग आला, ज्याची गोड आठवण मला नेहमी आनंददायी ठेवते.
माझ्या जीवनातील एक अविस्मरणीय प्रसंग मराठी निबंध Essay on the Unforgettable Day in My Life in Marathi
वादविवाद स्पर्धा
आमच्या शहरातील सर्व शाळांसाठी ‘आंतर-विद्यालयीन वादविवाद स्पर्धा’ आयोजित करण्यात आली होती. आमच्या शाळेतच स्पर्धा होणार होती. विषय असा होता: ‘पुरुष स्त्रियांपेक्षा अधिक हुशार असतात’. मी माझ्या शाळेतल्या अनेक विद्यार्थ्यांसह त्यात भाग घेतला.
स्पर्धेची तयारी
स्पर्धेसाठी अर्ज भरल्यानंतर मी या विषयाची तयारी सुरू केली. स्पर्धेचा दिवस जसजसा जवळ येत होता तसतसे आनंदाने माझे हृदयाचे ठोके वाढत होते. मी परिपूर्ण तयारी केली होती, परंतु बोलताना माझे मन ठप्प तर होणार नाही असे माझ्या मनात येत असे.
स्पर्धेचे वर्णन
स्पर्धेच्या दिवशी शाळेचे सभागृह प्रेक्षकांनी भरलेले होते. स्पर्धेत मुली जास्त होत्या. परीक्षक हे दोन प्रसिद्ध मराठी कथाकार होते. स्पर्धा योग्य वेळी सुरु झाली. प्रथम एक मुलगा स्पर्धेच्या विषयाच्या बाजूने बोलला. स्त्रियांपेक्षा पुरुष जास्त बुद्धिमान असतात हे सिद्ध करण्याचा त्याने प्रत्येक मार्गाने प्रयत्न केला. मग एका मुलीची पाळी आली. तिने इतिहासाची आणि पौराणिक कथांची पाने उघडी केली. सावित्री, द्रौपदी, राणी लक्ष्मीबाई, चांदबीबी, इंदिरा गांधी इत्यादी प्रसिद्ध महिलांच्या जीवनाची उदाहरणे देऊन त्यांनी स्त्रियांची बुद्धिमत्ता आणि हुशारपणाचे असे वर्णन केले की सगळे स्तब्ध झाले. मग अजून दोन वक्ते आले. पाचवे नाव माझे होते. जेव्हा माझे नाव पुकारले गेले, तेव्हा माझे शरीर थरथर कापले. कसेबसे धाडस करत मी स्टेजवर गेलो आणि बोलू लागलो.
स्पर्धेचा विषय आणि त्याची पूर्तता
मी साहित्य, संस्कृती, कला, विज्ञान, संगीत इत्यादी सर्व विषयांमध्ये पुरुषांच्या बुद्धिमत्तेचे पूर्ण समर्थन केले. मी ठामपणे सिद्ध केले की ज्ञान आणि संस्कृतीच्या विकासामध्ये पुरुषांची मजल महिलांच्या तुलनेत बर्‍याच वेळा जास्त आहे. मी बोलत राहिलो आणि टाळ्या वाजल्या. खरोखर, तो माझ्या आयुष्यातील सर्वात महत्वाचा क्षण होता. हृदय धडधडत होतं, पण मन मात्र नाचत होतं.
जीवनावर परिणाम
उर्वरित स्पर्धक माझ्या नंतर बोलले. सुमारे पाच मिनिटांनंतर स्पर्धेचा निकाल जाहीर झाला. यशस्वी वक्त्यांमध्ये माझे नाव पहिले होते. शिक्षक आणि वर्गमित्रांनी माझे अभिनंदन केले. विजेत्याचे पारितोषक माझ्या शाळेला देण्यात आले आणि मला प्रथम पुरस्कार देण्यात आला. माझ्या मनाला काय म्हणावं अस झाल होतं? यानंतर माझ्या आयुष्यात असे अनेक अविस्मरणीय प्रसंग आले, पण त्या दिवसाचा आनंद माझ्यासाठी अविस्मरणीय ठरला.